„Klarnet” (***)

O moim klarnecie,mojej pasji, moim życiu, mojej miłości i przyszłości <3

Hebanowe drewno w srebrzystej osłonie,

Opływowy kształt w czarownej odsłonie,

Błyszczy się w świetle porannego słońca

I nie gaśnie, gdy dzień zbliża się do końca.

Dźwięk niczym słowika poranny śpiew,

Wyraża radość, jak i ból, i gniew.

Szybsze serca bicie, delikatne tchnienie,

Wywołuje tylko klarnetowe brzmienie.

Klarnecista mógłby i dzień cały grać,

Gdy boli go serce, gdy nie może spać.

Lecz i porażki po drodze się zdarzają,

Niektórzy po nich po prostu się poddają…

Kiedy jego dźwięk słyszę w rozkoszy tonę!

Ze szczęścia i miłości do niego płonę,

Gra na nim to oddanie się ukojeniu,

Będę zawsze grać, nie oddam go zapomnieniu,